Proeftijd is een periode aan het begin van een arbeidsovereenkomst waarin zowel de werkgever als de werknemer de mogelijkheid hebben om de arbeidsrelatie te verbreken zonder verdere gevolgen of verplichtingen. Tijdens de proeftijd kunnen zowel de werkgever als de werknemer de arbeidsovereenkomst beëindigen zonder opzegtermijn of verdere verplichtingen. Dit betekent dat ze de overeenkomst kunnen opzeggen zonder dat daar een specifieke reden voor nodig is, tenzij die in strijd is met discriminatiewetgeving of andere wettelijke beperkingen.
Het doel van de proeftijd is om beide partijen de mogelijkheid te geven om de arbeidsrelatie uit te proberen voordat ze zich langdurig aan elkaar binden. Het biedt een zekere mate van flexibiliteit en geeft werkgevers en werknemers de kans om te beoordelen of ze tevreden zijn met de samenwerking.
Is een proeftijd verplicht?
In Nederland is het hebben van een proeftijd niet verplicht, maar het kan wel worden opgenomen in een arbeidsovereenkomst, als zowel de werkgever als de werknemer dat wensen. Als er een proeftijd wordt overeengekomen, zijn er wettelijke regels die duur ervan beperken, afhankelijk van de aard van het contract:
- In het geval van een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd, een contract voor bepaalde tijd van twee jaar of langer, of een contract dat geen einddatum heeft, kan de proeftijd maximaal twee maanden duren.
- Bij contracten voor bepaalde tijd korter dan twee jaar, maar langer dan zes maanden, mag de proeftijd maximaal één maand duren.
- Voor contracten korter dan zes maanden kan geen proeftijd worden afgestemd, tenzij dit in een cao is vastgelegd.
Gedurende de proeftijd geldt er een verkorte opzegtermijn van zowel de werkgever als de werknemer. De werkgever kan de arbeidsovereenkomst direct beëindigen zonder opzegtermijn of ontslagprocedure. De werknemer kan ook per direct opzeggen, maar moet zich wel aan een opzegtermijn houden. De opzegtermijn tijdens de proeftijd is doorgaans één dag.
